zaterdag 28 november 2009

Kga je missen lieve Wilfried !

Dag lieve bloggers

Gisteren namiddag was het op het werk een klein afscheids feestje. Wilfried, een collega wie Marc en mij heel heel nauw aan het hart ligt, gaat ons verlaten naar betere oorden. Hij gaat op pensioen . De hele week ben ik tegen mijn man er over bezig geweest over hoe erg ik er wel tegen op zag. Ik kan er niet aan doen, maar ik ben een echt vat vol emotie als het op elke vorm van afscheid nemen aankomt. Zeker als ik dan die persoon maar sporadisch ga zien.

Enfin, het feestje was heel leuk, we hadden ook enkele leuke cadeautjes voor hem : het boek en de twee DVDboxen van Geert Mak, een foto die we uitvergroot hadden van 1 van de vele dingen waar Wilfried in uitblonk ( elastiekjes schieten naar mensen en voorwerpen ,-) ) , een groene das aangezien Wilfried superfan is van de reeks Het Eiland .

Natuurlijk met de nodige tranen, gelukkig niet alleen bij mij, maar ik was niet te overtreffen vrees ik toen het feestje echt ten einde liep en we toch moesten afscheid nemen. Gelukkig komt hij al op 4 januari mee eten met zijn oude collega's om het nieuwe jaar in te zetten .

Bedankt voor de tien mooie jaren die we samen hebben kunnen beleven, voor de steun die je was in moeilijke tijden .

Liefs van Ilse

P.S. O ja, dit was zijn kaartje :



3 opmerkingen:

  1. een hele mooi kaart heb je gemaakt daar zal hij wel blij mee geweest zijn
    grtjs en een fijn weekend

    BeantwoordenVerwijderen
  2. HIHI door je emoties vergeet je bijna het mooie kaartje was hij vast blij mee.
    gr,Lean.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dag Ilse en Marc

    Het was gisteren zo overweldigend! De pakjes bleven maar komen en de wensen en traantjes ook, ik wist op den duur nie meer waar ik het had!
    We zijn met z'n allen nog iets klein gaan eten, ik was stikkapot. Om tien uur als een blok in slaap gevallen maar deze morgen al om zes (!) uur klaarwakker, die hele film van gisteren begon af te spelen, da heb ik nog nooit meegemaakt.
    Ik zag altijd maar jullie gezichten, de pakjes, de kaarten, wensen, tranen, enfin, dat was een echt bombardement!
    Ik kon niet blijven liggen, ben opgestaan, heb gegeten en ben gaan wandelen in de regen.
    Ik was de hele voormiddag van m'n sokken en ben deze namiddag weer in bed gekropen en heb geslapen tot halfvijf. Nu gaat het beter...
    Zo'n geweldig feestje had ik echt nooit kunnen verwachten, ik denk dat het nog een paar dagen in m'n lijf zal zitten en dat het dan pas echt gaat doordringen.
    Jullie waren echt allemaal geweldig lief (ik denk dan: waar heb ik het verdiend?) en zo eerlijk ontroerd.
    Heel, heel erg bedankt.

    Wilfried

    BeantwoordenVerwijderen

Dank je wel om een berichtje achter te laten. Ik vind het altijd super leuk om dit te lezen.
Liefs van Ilse